Secundo - miłość

Kolejny raz przekonuję się, że specyficzne pióro pisarki do mnie przemawia. W książce "Upalne lato Kaliny" Katarzyny Zyskowskiej-Ignaciak mamy do czynienia z kobietą współczesną, która nie zaznała szczęśliwego dzieciństwa, co rzutuje na jej dorosłość.

Kalina jest córką Marianny, o której przeczytałam w pierwszej części powieści. Jest to dziewczyna, która całe życie cierpi na brak miłości i bliskości. Jej matka, niespełniona życiowo, kobieta wyzwolona, nie mogła pogodzić się całe życie ze swoim losem, zaś ojciec to osoba, której Kalina nigdy tak naprawdę nie znała. Wszyscy jej bliscy nie potrafili małej dziewczynce dać wystarczająco dużo ciepła, by ta, dorastając, wiedziała, na czym polega miłość i jak naprawdę powinny wyglądać relacje między członkami rodziny. Coś niewyobrażalnego!

Mam nieodparte wrażenie, że autorka uświadomiła mi jak trudne mogą okazać się relacje między ludźmi, którzy dorastali w przekonaniu, że ich zaburzony emocjonalny świat jest tą przestrzenią właściwą, a nawet wzorcową. Poznałam problematykę, o której tak naprawdę nigdy bym nie pomyślała i uważam, że została ona w bardzo przemyślany sposób wpleciona w fabułę. Co więcej, bohaterowie Katarzyny Zyskowskiej-Ignaciak są wielowymiarowi. Przekazują czytelnikowi sporo emocji, które bywają skrajne, ale są zawsze zrozumiałe. Całość fabuły doskonale nawiązuje do wydarzeń międzywojnia, dzięki czemu możemy poczuć przyczynowo-skutkowy charakter powieści. 

Jednym słowem bardzo gorąco polecam obie książki. Jest to doskonała analiza relacji rodzinnych. Poznajemy relacje młodej, dojrzewającej dziewczyny, która nie poradziła sobie z dorosłością, a także jej córki, która musi naprawić błędy przeszłości, by odkryć uczucia, od których ucieka. Młodość i miłość w obu książkach potraktowane są bardzo obszernie, dzięki czemu uświadamiamy sobie, że to wcale nie są tak oczywiste pojęcia, że nie należy ich spłycać, a wręcz są godne poprowadzenia obszernej fabuły, by je zrozumieć.